Czym jest rodzina?

Rodzina - ludzie wspólnie zamieszkujący, tworzący wspólnotę w społeczności, posiadający wspólnotę wobec siebie i swoich obowiązków.

Rodzina to zazwyczaj żona, mąż , dzieci i dalsi bliscy; (rodzice, dziadkowie, wujkowie i ciotki, kuzyni) . Patrząc z perspektywy czasów rodziną są również związki partnerskie i konkubinaty. Rzadkością też już nie są rodziny nie pełne czy łączone jak również zrekonstruowane, rodziny zastępcze.

Rodzina nie pełna to inaczej rodzina w której matka bądź ojciec wychowuje dzieci samotnie, bez drugiego rodzica w związku z rozstaniem czy śmiercią.

Rodzina łączona to rodziny gdzie jedno z partnerów (lub oboje) mają swoje dzieci z poprzednich związków.

Rodzina zrekonstruowana innymi słowami jest to rodzina, w której doszło do rozstania z partnerem i doszło do nawiązania bliższych relacji z innym parterem; który wspomaga w wychowaniu dzieci z poprzedniego związku.

Rodzina zastępcza jest to rodzina, która wychowuje dziecko odebrane biologicznym rodzicom z różnych przyczyn. Rodzina zastępcza może być spokrewniona albo niespokrewniona.

Rodzina pełni różne funkcje osobowe np. :

  • małżeńską (bycie mężem lub żoną)
  • partnerska (bycie partnerem lub partnerka)
  • rodzicielska (bycie ojcem, matka, ojczymem, macocha )
  • braterską (bycie bratem albo siostrą)

Jak również spełniać powinna funkcje instytucjonalne :

  • zaspokajanie potrzeb materialnych członków rodziny
  • zaspokojenie potrzeb fizycznych np. pomocy
  • zaspokajanie popędu seksualnego
  • wychowawcze, (wprowadzanie dziecka w świat kultury danego społeczeństwa)
  • określanie pozycji rodziny w strukturze społeczeństwa
  • zapewnianie bezpieczeństwa (odzyskanie wewnętrznej równowagi emocjonalnej)

Wiele samotnych matek, jak i ojców musi zmagać się z licznymi problemami muszą zastąpić oboje rodziców co nie jest łatwe ani dla nich ani dla dzieci. Zarówno w trakcie rozwodu lub rozstania jaki i śmierci jednego z rodziców. Nie którzy rodzice wykluczają drugiego rodzica z życia dziecka nie myśląc o dziecku i jego potrzebach emocjonalnych; dziecku potrzebny jest zarówno ojciec jak i matka - by mogło rozwijać się prawidłowo. Dzieci po śmierci rodzica cierpią z powodu utraty lecz nie jest to w zakresie ich i drugiego rodzica, zaś przy wykluczaniu jednego z rodziców w wychowaniu potomków , dzieci cierpią z powodu braku kontaktu, który został nie oczekiwanie zerwany.

Rodzice zobowiązani są do utrzymania dzieci i relacji z dziećmi. W momencie złej relacji lub złych metod wychowania wkracza Ośrodek Pomocy Społecznej, Asystent rodziny lub Kurator rodzinny.
Rodzice jako osoby dorosłe powinni być wzorcem dla swojego potomstwa, nauczyć kultury i podstaw dobrego wychowania. Jak również stworzyć miła i przyjazną atmosferę w domu, by dziecko nie bało się do niego wracać. Zaspokajać wszelkie potrzeby fizyczne, psychiczne, emocjonalne i ekonomiczne. W przypadku gdy jeden z rodziców jest nie odpowiedzialny lub w jakiś sposób zagraża dobru dziecka wkroczyć może Sąd rodzinny który zdecyduje o dalszym losie rodziców jak i dzieci. Rodzice przede wszystkim powinni kierować się dobrem dziecka. To ono powinno być najważniejszym członkiem rodziny i jego dobro.

Dzieci w stosunku do rodziców powinny być posłuszne. Lecz w granicach prawa. Każde dziecko ma prawo do wypowiadania swoich myśli, do zaspokojenia swoich potrzeb, edukacji i posiadania swoich przyjaciół, znajomych. W momencie gdy zagrożone są jego prawa funkcjonują "niebieskie linie" , jak również dziecko może prosić o pomoc w szkole wychowawcę lub pedagoga, albo szkolnego psychologa.

Niestety mimo tak szerokiego zakresu pomocy Państwa, rodzinom wciąż jest wiele sytuacji gdzie dzieci są bite, głodne lub osamotnione. Wysoka liczba dzieci nie szuka pomocy, bo rodzice wmawiają im, że są nikim, nikt im nie uwierzy.
Duża ilość rodzin z problemem alkoholowym, przemocą domową, ubóstwem to w większości rodziny patologiczne, korzystające z pomocy Państwa w pewnym zakresie lecz ukrywające nawarstwiające się problemy.

Niestety bywa i tak, że rodzice po rozwodzie czy rozstaniu zapominają o swoich obowiązkach wobec dzieci; które pozostały przy drugim z rodziców. Nie tylko obowiązek alimentacyjny jest po rozstaniu ale również wychowawczy i emocjonalny. Dzieci w takich sytuacjach często są tzn. "kartą przetargową" dla rodzica wychowującego. A ze względu chociaż na dobro dziecka, należałoby pozwolić na kontakty z drugim rodzicem; dziecko potrzebuję zarówno matki jak i ojca. Oboje rodziców są dla niego tak samo ważni. Nie należy nastawiać dziecka wobec drugiego rodzica negatywnie, swoje sprawy rodzice powinni załatwiać między sobą nie mieszając w to dzieci. Unikać kłótni i sporów o kontakty. Jak również racjonalnie obliczać kwotę alimentów potrzebną na utrzymanie dziecka. Oboje rodziców jest zobowiązanych do utrzymania dziecka, nie tylko ten z rodzica który odszedł lub wychowuje, a więc kwotę wydatków należy podzielić po równo na oboje rodziców, żeby dziecko nie odczuło zbyt mocno rozstania rodziców można z nim porozmawiać wytłumaczyć ze mama i tata się rozstaja ale zawsze będą tak samo kochać to dziecko.